Naar aanleiding van mijn vraag op wat jullie graag zouden lezen in mijn blogs, kreeg ik de reactie dat ik misschien eens zou kunnen schrijven over wat ik zo allemaal vertaal. In tegenstelling tot wat heel vaak wordt gedacht als je zegt dat je vertaler bent, vertaal ik geen boeken. Ik vertaal eigenlijk voornamelijk- maar niet uitsluitend – technische teksten.

Zo heb ik de afgelopen twee weken volgende handleidingen en technisch getinte websites/documenten vertaald:

  • een website voor warmtepompen,
  • een website voor een boekhoudprogramma met managementtools,
  • twee technische productfiches voor – ja idd – de potentiële klant waarover ik het in mijn vorige blog had,
  • een brochure voor modulaire en vastklikbare machinebehuizingen (heel innovatief, al zeg ik het zelf!),
  • een gebruiksaanwijzing voor een opblaasbare matras tegen doorligwonden.

Maar daarnaast vertaal ik ook heel regelmatig persberichten en interne communicatie en publiciteitsmateriaal, zo bijvoorbeeld: een persbericht voor OGEO Fund, twee beschrijvingen voor het Natura2000-project in Wallonië, een brochure voor nachtcrèmes en andere verzorgingsproducten, een schrijven van een curator aan mogelijke schuldeisers, ….

Hoe komen die teksten bij mij terecht?

Een aantal van deze opdrachten is mij toegespeeld via collega’s, enkele zijn voor rechtstreekse klanten maar het merendeel zijn vertalingen in onderaanneming voor vertaalbureaus. Als u al enkele van mijn artikels en blogs gelezen hebt, weet u dat ik graag die verhouding vertaalbureaus – rechtstreekse klanten graag zou willen omdraaien, omdat werken via bureaus niet altijd zo soepel verloopt. Gelukkig zijn er dus nog altijd goede bureaus, met andere woorden, bureaus die wel voldoen aan wat ik onderaan in mijn artikel ‘Professionals hebben het laatste woord’ aanhaal.

Laat ik dit even heel concreet benoemen aan de hand van bovenstaande opdrachten voor vertaalbureaus:

  • Het bureau van de warmtepompenfabrikant, een nieuwe klant voor mij, vroeg aan mij een prijs, in plaats van zelf een prijs op te leggen;
  • Het bureau van het boekhoudprogramma vroeg aan mij een levertermijn en ging daarmee naar de klant (de prijs kenden ze al want ik had al eens voor hen gewerkt);
  • Het bureau van de machinebehuizingen stelde een heel ruime deadline zodat die probleemloos in mijn planning paste, hanteert een heel mooie prijs en betaalt binnen 14 dagen of korter want “wij weten dat vertalers het financieel niet makkelijk hebben”;
  • Het bureau van de verzorgingsproducten stelde aan mij een deadline voor maar ging akkoord met een verlenging, daarna lassen zij nog een revisieronde in, maar de vertaler krijgt het laatste woord;

Er bestaan dus zeker nog correcte bureaus en ik ben er ook zeker van dat de eindklant bij die bureaus een correcte prijs betaalt en dus waar voor zijn geld krijgt.

Maar eerlijkheid gebiedt mij om toch ook nog even de negatieve(re) zijde van de bureaus toe te lichten:

  • Het schrijven van de curator kwam van een vertaalbureau waar ik nog nooit mee gewerkt heb, en mij dus ‘lukraak’ een juridisch getinte vertaling toebedeelde. Normaal gezien zou ik dit soort vertaalwerk weigeren omdat ik zelf geen juridisch doe maar omdat het slechts 1 pagina was en dit mogelijk een eerste zet was om meer werk van dat bureau te krijgen, heb ik de vertaling toch aanvaard (en voor heikele punten advies bij een juridische collega gevraagd);
  • Ik heb ook een dringende vertaling over treasury management op mijn bord gekregen, eerst was de door mij voorgestelde deadline te laat, maar toen ze niemand vonden, kwamen ze – op het nippertje – toch bij mij aankloppen terwijl ik er al niet meer op gerekend had, maar ze pasten de deadline later stiekem op hun leveringsplatform toch nog aan zonder mij duidelijk daarvan te verwittigen;
  • Een projectmanager van een bureau vroeg mij of ik een vertaling van een rapport over glasbreuk kon opstellen voor een verzekeringsmaatschappij, maar beweerde niet op de hoogte te zijn van mijn ‘nieuwe’ prijs, een prijs die al drie jaar geldt;
  • Een vertaalbureau mailde mij tussen 17.00 en 17.30 uur voor drie dringende aanvragen, toen ik pas om 18.00 uur antwoordde, waren alle opdrachten al verdeeld;
  • Een bureau vroeg mij of ik bereid was om mee in te stappen in een groot technisch vertaalproject voor een belangrijke klant, alleen kon dat niet voor mijn prijs en ik moest met hun programma werken; het programma tot daar aan toe, omdat ik overweeg om over te stappen op dat programma en dit mij de kans zou bieden hiermee te experimenteren, maar een prijsverlaging – gecombineerd met een nieuw programma- neen.

En zo heb ik weer een heleboel avonturen beleefd en juli ziet er ook alvast veelbelovend uit!

Web Analytics