Vandaag mag ik een infosessie geven over zelfstandigenbestaan als freelancevertaler. Tijdens de voorbereiding van deze infosessie bruiste ik van ideeën, maar help! Ik krijg maar een uur. Dus ik moet het houden bij de belangrijkste punten. Maar in mijn blog mag ik lekker zo veel uitweiden als ik wil. Dus laat ik even van de daken schreeuwen hoe leuk een job als zelfstandig vertaler is! Laat mij even een pleidooi houden voor een carrière als freelancevertaler.

Taal is mijn passie

Een ding is zeker: begin niet aan een carrière als freelancevertaler als je niet gebeten bent door de taalmicrobe. Ik verslond al van kindsbeen af boeken en wist al vrij snel dat ik vertaalster wilde worden want “dan kon ik de hele dag boeken lezen”.

Als freelancevertaler is vertalen je vak maar taal je passie. Alleen als je echt gedreven bent en leeft voor je vak, is je een lange en mooie toekomst beschoren. Alleen dan heb je het benodigde geduld om aan je vertaling te blijven sleutelen en sleutelen tot je zeker weet dat het 100% goed zit. En dat, dat onderscheidt je van de grote massa: je passie die zich uitstraalt in je kwaliteit.

Ondernemen zit in mijn bloed

Ik kan het niet genoeg blijven herhalen: ook al heb je van je passie je beroep gemaakt, je bent aan het werk. Met andere woorden je bent geen ‘hobbyvertaler’ maar een zelfstandige, een ondernemer. Een ondernemer is – zoals dat in België zo mooi heet – een ‘zaakvoerder’. Jij runt een zaak, dat wil zeggen met de lasten, de plichten en de verantwoordelijkheden maar ook met de voordelen: je kan jezelf ontplooien, je horizonten verruimen.

Kijk maar naar mij: ik vertaal nu ondertussen 13 jaar als freelancevertaler en heb besloten om ook gastcolleges te geven. Ik schrijf ook nieuwsbrieven en het aantal volgers van mijn blogpagina neemt ongelofelijke proporties aan. En ik ken nog een heleboel andere collega’s met nog veel bijzondere zijsprongetjes (zie mijn blog “Treed eens uit je comfortzone”).

Jij bepaalt de condities, geen baas en ook niet de (vertaalbureau)klanten

Jij hebt de touwtjes in handen. Jij beslist over je eigen agenda. Dat betekent niet zoals de wijkagent bij mij dacht dat ik lekker lang in bed kan liggen en eens beslissen wanneer ik aan de slag ga – als zelfstandig vertaler heb je je aan deadlines te houden. Maar je kan wel zelf bepalen of je een opdracht aanneemt of niet. Zijn de condities niet goed, dan beslis jij alleen of je de job aanneemt of niet. Uiteraard moet er brood op de plank komen, maar dat beslissingsrecht onderscheidt een ondernemer van een loontrekkende.

En dat beslissingsrecht zou er op termijn ook toe moeten leiden dat je het financieel goed voor elkaar hebt. Met andere woorden, dat je na een carrière van meer dan vijf jaar niet blijft hangen op een gemiddelde van 3400 euro maandomzet (bruto) zoals tot mijn stomme verbazing uit de enquête van de BKVT bleek. Volgens mij kan je dan beter in loondienst gaan werken. Daar ga je sowieso netto meer overhouden dan als zelfstandige.

Naar mijn bescheiden mening zou je na een carrière van meer dan 5 jaar als zelfstandig vertaler toch zeker rond de 5000 euro omzet moeten uitkomen, tenminste als je meer dan 30 uur per week werkt. Je moet immers voor alles zelf instaan. Dat betekent: de vaste kosten, maar ook je huishouding en je moet ook nog tijd opzij zetten voor investeringen én niet te vergeten je pensioen. Ik vraag mij ten zeerste af of je met 3400 euro omzet ruimte hebt voor een nieuwe computer en/of laptop, nieuwe woordenboeken (of abonnementen), een CAT-tool, een nieuwe bureaustoel, enz.

Alles op een rijtje

Wat ik zo mooi vind aan mijn job en het ondernemerschap, is dat ik zelf alle controle behoud. Ik heb weliswaar een boekhouder die mij bijstaat, maar ik – en alleen ik – beslis over wat ik met mijn inkomsten ga doen: ga ik ze investeren in mijn zaak? Of ga ik mezelf eens lekker verwennen?

Uiteraard betekent dit wel dat je inzicht moet hebben in je boekhouding, dat je een cursus bedrijfsbeheer of iets soortgelijks moet volgen, maar je zaken op een rijtje hebben, is voor mij als een soort schoolrapport. Ik ‘zie’ in mijn Excel-bestand met mijn aankoop- en verkoopdagboek dat ik het goed doe.

Ik weet bijvoorbeeld dat ik eind dit jaar zonder er een boterham minder om te eten, zowel een nieuwe pc kan kopen als twee weken kerstvakantie nemen.

Opportuniteiten en werkgelegenheid te over

In het begin van mijn carrière als freelancevertaler, toen ik nog in bijberoep werkte, durfde ik de stap naar hoofdberoep niet te nemen. Niet dat ik bang was voor de stap zelf, ik had vooral schrik om niet voldoende werk te hebben. Ik was bang dat ik mij zou vervelen omdat er niet genoeg werk op de plank kwam.

Toen ik uiteindelijk de stap zette na lang aarzelen – daar zat de economische crisis ook voor iets tussen – bleek algauw dat die angst compleet ongegrond was: de eerste drie maanden had ik nog dagen met niet tot nauwelijks werk en veel dvd’s kijken, maar na die drie maanden in hoofdberoep was dat echt nog zeer uitzonderlijk (er zijn altijd drukke en minder drukke dagen).

Er is echt meer dan werk genoeg op de vertaalmarkt, je moet je alleen weten te onderscheiden, en dat doe je alleen maar met je passie.

Passie die zich vertaalt in kwaliteit.

 

Neen, ik zou voor niets meer willen ruilen. Eigen baas – maar vooral zaakvoerder – is iets wat ik iedereen die graag vertaalt en niet bang is om hele dagen alleen te zijn, ten zeerste zou aanbevelen.