Vertaalbureau met ISO-certificaat: een meerwaarde of niet?

In de vertaalsector doen er twee ISO-normen de ronde: EN 15038 en EN ISO 17100:2015. En daarnaast is er uiteraard ook nog ISO 9001. De twee eerste normen houden eigenlijk in dat het vertaalbureau een revisiefase – dus een tweede vertaler die nog eens de vertaling met het origineel vergelijkt – moet organiseren.

Dat is wat de ISO-norm voor vertalingen zegt. In theorie zou je er dus moeten vanuit kunnen gaan dat je bij een ISO-gecertificeerd vertaalbureau safe zit als je publicatiemateriaal drukklaar wilt laten vertalen. Helaas wijst de realiteit vaak anders uit…

In mijn gastcollege ‘ Reviseren in de praktijk ‘ geef ik altijd twee voorbeelden uit mijn eigen praktijk:

Mijn klanten

Deze twee voorbeelden zijn geen uitzondering. Elk jaar opnieuw stel ik mij de ethische vraag of ik nog wel voor dit soort bureaus wil blijven werken…. Stilaan word ik hierin steeds selectiever en wordt mijn klantenportfolio met directe klanten die ik waar voor hun geld kan en wil geven, groter. Wil je weten hoe mijn klantenportfolio is opgebouwd – en zien hoe trouw de klanten aan EP Vertalingen blijven, klik dan hier.

Als we dan nog even kijken naar de vertaalbureaus waarvoor ik nog in onderaanneming werk:

Van diegenen waarvan ik zeker weet dat er niets ongereviseerd buitengaat, heeft er slechts eentje een ISO-certificaat, met andere woorden:

Meer zelfs, de meesten van diegenen die zeker een revisieronde inlassen, zijn zelf vertalen en weten hoe belangrijk een revisie is. Bij EP Vertalingen hoef je er bijvoorbeeld niet achter te vragen: bij ons gaat NIETS ongereviseerd buiten, tenzij je uitdrukkelijk aangeeft dat je het zelf gaat nalezen.

Soms werken we zelfs met ‘speciale’ tandems. Zo vertalen we voor een coachingsbedrijf in Amsterdam en daar schakelen we uiteraard een Nederlandse revisor in om het Vlaams uit de vertaling te halen. Zo ook voor een grote Belgische slagerijketen die ook in Frankrijk en Wallonië actief is.

!! Voor de vertalers die meelezen: let op bij het ondertekenen van overeenkomsten met vertaalbureaus! Er zijn er die (ondanks hun ISO-certificering) de gehele verantwoordelijkheid van de vertaling bij jou leggen, met soms torenhoge boetes als er toch nog een fout in jouw vertaling zou opduiken of als de klant niet tevreden zou zijn over de vertaling. Dit is hun verantwoordelijkheid, niet die van jou! 

Mijn advies voor als je absoluut met een vertaalbureau wilt werken: vraag uitdrukkelijk om een revisie en laat indien mogelijk ook de kwaliteit van de uiteindelijke vertaling controleren door een native speaker (een medewerker, klant of leverancier die deze taal als moedertaal heeft bijvoorbeeld). Waarom? Omdat papier – en e-mails en websites – heel geduldig zijn, ik heb zelf ook nog gewerkt in vertaalbureaus dus ik weet hoe het er daar aan toe kan gaan;…

Of kies gewoon voor een freelancevertaler: ik ken maar weinig freelancers die niet met een externe revisor werken, want ook al zijn wij in theorie hiertoe niet verplicht, wij doen het toch omdat wij geen teksten met fouten de wereld willen insturen.

Voor meer info over de ISO-norm ISO 17100:1995 verwijs ik u naar het Engelstalige artikel: 10 Questions about the New Translation Services Standard. Punt 5 gaat over de verschillende soorten revisie.